Zoekresultaten

"Als vier patiënten in een week om euthanasie vragen, heeft dat en ernstige impact op de zorg van andere patiënten."

De Standaard 18/04/201...

Lezen « Als vier patiënten in een week om euthanasie vragen... »

Uit de artikels betreffende euthanasie van Artsenkrant van 29 maart, namelijk de verklaringen van Dr Marc Cosyns en die van Prof H. NYS enerzijds en het standpunt van de Koninklijke Nederlandse Maatschappij voor Geneeskunde betreffende euthanasie bij dementen anderzijds, kan men zonder twijfel tot de conclusie komen dat de euthanasiewet een ethische en juridische miskleun is van jewelste.

De KNMG legt er de nadruk op dat een wilsverklaring opgesteld toen je goed bij je zinnen was, niet kan gelden op het ogenblik dat je dement bent. Als dementerende heb je ook je rechten en niets kan ons verzekeren dat de dementerende nog steeds wenst te sterven. Zonder de bewuste wilsuiting van de patiënt kan euthanasie zoals die bij wet gedefinieerd werd, niet uitgevoerd worden...

Lezen « Ethische goeroes. »

Tijdens een recente VRT-reportage over het oncologisch revalidatiecentrum Koninklijke Villa te Oostende, troffen mij de woorden van een geïnterviewde patiënte: "Alhoewel ik gesmeekt heb "geef mij een spuitje" ben ik nu blij dat ik naar hier kwam". Deze patiënte met kanker had twee jaar voordien op aanraden van haar arts de weg gevonden van de oncologische revalidatie. Ze besefte a posteriori dat zij toen aan een vervroegde dood ontsnapt was. Opvallend in haar woorden is het kantelmoment waarbij een toeval over je leven en dood beslist.

Hoe gemakkelijker ware het toch geweest haar een wilsverklaring te laten tekenen en een tweede collega erbij te halen. Gezien haar toestand zou alles vlotjes verlopen zijn. De nabestaanden van die lieve dame zouden verdriet gehad hebben, tijdelijk, "maar ja, ze heeft niet geleden". Het RIZIV zou er wel bij gevaren hebben. Dank zij haar dokter...

Lezen « De euthanasiewet, de dood met twee snelheden. »

België is een primeur rijker: op 14 december 2012 werd euthanasie uitgevoerd op een tweeling. Het klonk zaterdag meewarig op de voorpagina van Het Laatste Nieuws: 'Tweelingbroers mogen samen sterven'. Bij verdere lectuur vernemen we dat het om twee doofgeboren mannen van 45 jaar gaat. Ze hebben hun hele leven samen doorgebracht en zijn nu ook blind aan het worden. Dat laatste konden ze niet verwerken en daarom vroegen ze euthanasie. Het artikel stelt in alle eerlijkheid dat de twee broers niet terminaal ziek waren en geen fysieke pijn hadden.

Op welke wettelijke basis werd dan de euthanasie toegepast? Gewoon omdat deze twee mannen het moeilijk hadden met hun aankomende blindheid en daarom maar liever uit het leven stapten? Wat is hier nog de waarde van het wettelijke kader als de artsen van het UZ Brussel zo licht omspringen met de vraag tot levensbeëindiging? Wat zullen de sancties zijn wanneer de beoordelingscommissie zal vaststellen dat buiten de wet werd gehandeld? We zullen er wellicht heel weinig over horen...

Lezen « De cultuur van de dood grijpt om zich heen »

Zalig de arts die medelijden heeft met zijn patiënt.

De arts moet op de eerste plaats een goed gevormde, competente geneeskundige zijn. Hierdoor handelt hij/zij met autoriteit. Maar daarnaast zal hij zich vanzelfsprekend ook inspannen om zich in te leven in de toestand van de patiënt die lijdt. De patiënt zal zich gemakkelijker toevertrouwen aan een arts die aandachtig luistert naar zijn verhaal en meevoelt...

Lezen « (On)menselijk medelijden »

Met de discussie over de toepassing van euthanasie bij psychiatrische patiënten met zwaar psychisch lijden dat door sommige gezondheidswerkers en ethici als een nieuwe verworvenheid werd geprezen, kwam het debat over euthanasie weer even in de media. Sommigen gingen zelfs zo ver om diegenen die deze "redelijkheid" zouden afwijzen als onbarmhartig te beschouwen. Mensen die euthanasie fundamenteel afwijzen, zouden zich overgeven aan een onbarmhartige biomedische ethiek die zich dreigt te verliezen in therapeutische verbetenheid. Dit zijn allemaal zware uitspraken die toch ook enige nuancering vragen, tot zelfs enige correctie...

Lezen « Is weigeren van euthanasie onbarmhartig? »

De vraag om de euthanasiewetgeving uit te breiden naar wils-onbekwamen (dementie), en kinderen die uitzichtloos lijden, evenals personen die psychisch lijden, doet vele weldenkende mensen de wenkbrauwen fronsen.

We stellen een toenemende cultuur van de dood vast. Men wordt gewoon aan deze termen. We zien dat medias euthanasie verheerlijken, en we weten hoe invloedrijk de medias zijn...

Lezen « Euthanasiewetgeving: gevaarlijke evolutie »