Ignace DEEREN
Huisarts, Torhout
De vraag om de euthanasiewetgeving uit te breiden naar wils-onbekwamen (dementie), en kinderen die uitzichtloos lijden, evenals personen die psychisch lijden, doet vele weldenkende mensen de wenkbrauwen fronsen.
We stellen een toenemende cultuur van de dood vast. Men wordt gewoon aan deze termen. We zien dat medias euthanasie verheerlijken, en we weten hoe invloedrijk de medias zijn...
Lezen « Euthanasiewetgeving: gevaarlijke evolutie »
Fernand KEULENEER
Advokaat
In 2002 geschreven...
Voortdurend horen en lezen we dat aan het zopas door de Senaat goedgekeurde wetsvoorstel betreffende de euthanasie een zorgvuldige voorbereiding en bespreking zijn voorafgegaan, en dat dit voorstel mag gelden als een soort van "modelwetgeving". Het tegendeel is waar. De goedgekeurde tekst is een schoolvoorbeeld van de kwaliteitsdaling van het wetgevend werk in dit land. Hoewel het er sommigen ongetwijfeld om te doen was kost wat kost een uiterst "liberale" inhoud door te drukken, bestaat toch de indruk dat anderen eigenlijk leerling-tovenaars zijn die pretenderen te weten wat zorgvuldig medisch handelen inhoudt, maar blijkbaar niet goed de gevolgen van onzorgvuldig wetgevend handelen kunnen inschatten...
Lezen « Euthanasie : herschrijf die tekst ! »
Marc VANHOUTTE
Gepensionnerde, Heverlee
Het getuigt van het verlies van alle moreel fatsoen door steeds maar de weg tot euthanasie toegankelijker te maken. Waar is het respect voor het leven? Het leven is een gave en tegelijk een opgave. En daar mag niemand willekeurig mee omgaan.
Waarom wordt er niet eerder gezocht in de richting van palliatieve zorgen ? We moeten immers inderdaad niemand nodeloos laten lijden.Maar dit kan via andere wegen dan die van euthanasie. De directe conclusie in de richting van euthanasie is mensonwaardig. Dit getuigt van een ontaarde moreel verworden maatschappij die helemaal hedonistisch ingesteld denkt en handelt en deze hedonistische ingesteldheid tot wet wil maken...
Lezen « Hedonistisme? »
Maria Isabella DETAND
Juriste
Eindelijk een moedig initiatief, tegen de gangbare wind in.
Euthanasie in het algemeen is wat mij betreft een tekenen dat wij falen als mens en als medemens...
Lezen « Tegen de gangbare wind »
Dr André DEVOS
Gynaecoloog
Het is goed om vandaag het interview met professor Jerôme Lejeune te herlezen dat hij in november 1980 aan Paris Match gaf.
"Op deze wijze werd het begrip in bloedletters geschreven in de Geschiedenis. Alles begon in de jaren dertig in Duitsland, vóór dat Hitler aan de macht kwam. Ontspoorde dokters begonnen bepaalde patiënten op te offeren: men sprak toen van "Grabentod". Aanvankelijk werd het voorbeeld gegeven door psychiaters, die schizofrenen evalueerden en uit de weg ruimden indien geen behandeling voorhanden was. Nadien werd deze praktijk uitgebreid naar andere zieken. Zestigduizend zieken werden aldus terechtgesteld....Het nazisme hoefde maar de sporen te volgen! Het is belangrijk dit proces te begrijpen. Eerst ontstond een geneeskunde zonder banden met het nazisme, maar ontspoord door het invoeren van het begrip dat men diegenen mag elimineren die door onze geneeskunst niet kunnen worden genezen. Eenmaal deze praktijk ingeburgerd, werd het naderhand een kleine kunst om het even wie te doden, voor gelijk welk motief : politiek, raciaal, economisch,... van geen enkel belang. Want indien dokters beginnen te doden, waarom zouden regeerders zich onthouden?"...
Lezen « Een profetisch woord ? »
De vraag naar euthanasie voor dementerenden is een nieuw concept. Ruim voor men ziek is of lijdt, wordt men uitgenodigd om na te denken over het einde van het leven en hoe men dit in eigen hand wil nemen.
We spreken hier dus niet over een euthanasie bij ondraaglijk lijden, want dat is er niet. We spreken over euthanasie op basis van de angst voor ondraaglijk lijden...
Lezen « Als de dood wordt gepresenteerd als een oplossing... »