Onze archieven

Wij zijn allemaal Emmaüsgangers. We kennen donkere dagen en uren. We dubben en piekeren. We spreken met de partner, een gezel of een tochtgenoot. Want gedeeld leed is half leed. In droeve uren zijn ook goede buren goud waard.

In hun groot verdriet merken de Emmaüsgangers niet hoe de verrezen Heer aanwezig is. Hij is voor hen een vreemdeling. Zij waren moedeloos. Hun Meester was ter dood veroordeeld. Jezus is meegewandeld en heeft hartsgrondig geluisterd. Hij antwoordt vanuit de Wet, de Profeten en de overige Schriften: lijden en sterven hebben niet het laatste woord. Sterven en verrijzen, Goede vrijdag en Pasen, nacht en dageraad vormen één geheel. God bewijst dat Hij een God van levenden is en niet van doden. Jezus openbaart: "Ik ben de Verrijzenis en het Leven"...

Lezen « "Waar onze wegen doodlopen, beginnen de wegen van God" Reninca. »

(...) Ook vanuit een humanistische overtuiging kan de vraag gesteld worden wat levenskwaliteit is. Ik maak een onderscheid tussen essentiële en accidentele kwaliteit.

Op palliatieve afdelingen slaagt men erin zelfs een minimale accidentele kwaliteit zo te verbeteren dat patiënten de zin in het leven behouden of herontdekken. Er komen mensen toe op palliatieve afdelingen met een vraag om euthanasie, maar toch vinden ze de zin in leven terug...

Lezen « Geneeskunde zal nooit alle lijden wegnemen »