Wilsverklaring en euthanasie...

Peter van Rijn, Huisarts niet meer praktiserend, Rheden

"Een wilsverklaring is een uiting van gebrek aan vertrouwen in autoriteit.In dit geval in die van de dokter.Gebrek aan vertrouwen,dat een goede dokter je in een therapeutisch nog hoopvolle situatie niet óverbehandelt. En in hopeloze zaken niet zal ónderbehandelen. De wilsverklaring is er blijkbaar voor bedoeld om de dokter tot immorele of onwettige handelingen te dwingen .Maar ook voor de patiënt kan zo`n wilsverklaring een belasting zijn. Als je vroegtijdig te veel bekendheid hebt gegeven aan je koene besluit tot zelfbeschikking.Want bij een terminaal zieke zullen omstanders dan al gauw komen horen hoe het nou toch eigenlijk met die zelfbeschikking zit ,omdat je tot hun grote verbazing desondanks nog steeds in leven bent. Wég rustig sterfbed dus .Patiënten , hou dokters met uw wilsverklaringen daarom niet van hun échte werk af !"

Helmi Houtzager, Huisarts, Wijchen

"Vandaag had ik een gesprek met een echtpaar over de wilsverklaring van de man. Haar had ik al eerder gesproken over haar verwachtingen, wensen en over de mogelijkheden en onmogelijkheden. Het was helder en duidelijk. Voor hem lag dat anders, hij is dementerend, heeft recent zijn diagnose gehoord en kwam met zijn wilsverklaring inclusief euthanasie bij voltooid leven en bij dementie. Ik ben sinds een jaar zijn huisarts en we hebben elkaar slechts 2 keer gezien. Hij had de verwachting dat hij met zijn verklaring alles geregeld had en hij was diep teleurgesteld dat ik hem juist in deze 2 situaties niet kan en wil geven waar hij om vraagt. Natuurlijk laat ik hem niet aan zijn lot over en zal ik er voor hem zijn als zijn huisarts en goede zorg leveren binnen alle mogelijkheden die ik heb. Wat volgde is een lang gesprek van bijna een uur. Waar ga ik straks de tijd vandaan halen om deze gesprekken te voeren als alle mensen met een wilsverklaring bij me komen voor een gesprek? Ik heb een praktijk met veel ouderen en met de toenemende vergrijzing worden dat er alleen maar meer. Natuurlijk is dit slechts een voorbeeld en zullen niet alle gesprekken zo lang duren. Het zijn geen makkelijke gesprekken en ze kosten me energie. Het is niet het eerste gesprek dat ik voer over een wilsverklaring, maar in vrijwel alle gesprekken komt naar voren dat mensen de verwachting hebben dat euthanasie wel kan, ook bij voltooid leven en dementie. Iedere keer vertel ik dat niemand recht heeft op euthanasie maar dat iedereen recht heeft op goede zorg bij het levenseinde. Met de huidige maatschappelijke trend dat het leven inclusief het levenseinde 'maakbaar' is, worden ook een hoop valse verwachtingen gewekt die op het (volle) bord van de huisarts terecht komen. Het zou fijn zijn als maatschappelijk gezien op zijn minst wat meer aandacht is voor het feit dat niemand RECHT heeft op euthanasie en dat geen enkele arts VERPLICHT kan worden om euthanasie uit te voeren.