Zoekresultaten

Prof. Raphael Cohen-Almagor (Universiteit Hull) steunt als activist de hulp van artsen bij zelfdoding door volwassenen. Hij schreef 'The Right to Die with Dignity' (2001) en 'Euthanasia in the Netherlands' (2004).

Moeten kinderen het recht hebben om te mogen sterven? Is het een logische stap om terminaal zieke kinderen van onder de 18 jaar die ondraaglijk pijn lijden dit recht te verlenen? Op deze vragen moet een antwoord worden gegeven, terwijl de wetgevers zich ten volle bewust zijn van de huidige situatie en beseffen wat de vermoedelijke gevolgen van een dergelijke wetgeving zullen zijn. Om de discussie te bevorderen, wil ik hier enkele vragen en thema's aan de orde stellen...

Lezen « Ik doe een beroep op de Belgische politici: wacht, studeer, denk na »

Het klinkt ongeloofwaardig hier in Congo, waar ik momenteel een aantal sessies geef, als ik vertel dat men in België een wet aan het goedkeuren is om euthanasie op kinderen mogelijk te maken. 'Hoe kunnen onze oncles zoiets doen?', klonk het uit de mond van een oudere man. En dan moest ik erbij vermelden dat sommige bewindvoerders in België ervan overtuigd zijn dat ze daarmee een van de meest vooruitstrevende landen van de wereld worden. 'Vooruitstrevend in wat, in het doden?', klonk het.

Hoe meer ik over de zaak ga nadenken, hoe ellendiger ik er mij bij voel. Een land dat er inderdaad om bekend staat zoveel te doen op het vlak van de sociale zekerheid, met een ruim toegankelijke gezondheidszorg die ernaar streeft om mensen echt professioneel te ondersteunen als ze ziek zijn, met hoog geschoolde gezondheidswerkers, daar mogen we fier op zijn. Maar wat dan met die zo ernstig klinkende discussies om de euthanasiewetgeving uit te breiden tot minderjarigen die ongeneeslijk ziek zijn, een wetgeving die er per se door moet en waarvoor sommigen tot het uiterste willen gaan? Heeft dat nog iets te maken met die hoogstaande gezondheidszorg...

Lezen « De glijbaan van de zelfbeschikking »

We zitten met euthanasie op een hellend vlak. De wet van 2002 was oorspronkelijk bedoeld voor zeldzame gevallen van ernstig en moeilijk onder controle te houden fysiek lijden bij mensen die terminaal zijn. De praktijk evolueerde anders en de autonomie van de persoon, die zelf kiest wanneer hij wil sterven, treedt steeds meer op de voorgrond. Het gaat dan, zoals de media berichtten, over mensen met de eerste tekenen van Alzheimer of blindheid, ontevreden transgenders, een koppel met ouderdomskwalen, depressieve mensen.

Uit Tertio, christelijk opinieweekblad, nr 729 van 29-1-201...

Lezen « Uitbreiding euthanasiewet versnelt kwalijke evolutie »

Nu ook de Senaat zich opmaakt om euthanasie wettelijk mogelijk te maken voor minderjarigen, wil Hilde Kieboom oproepen tot een nieuwe, grondige bezinning. Want de druk die de wet op zieke en zwakke mensen legt, en hen het gevoel geeft dat ze een last zijn, mag niet worden onderschat.

Wat? Zodra het wettelijk taboe op het doden van een medemens op diens verzoek is opgegeven, zoals in 2002 is gebeurd, zwaait de deur almaar verder open...

Lezen « Stop de euthanasietrein ! »

In het tijdschrift van Similes van maart 2013 hield een psychiater een pleidooi voor euthanasie bij ondraaglijk psychisch lijden. Wij vinden echter dat euthanasie bij psychisch lijden hetzelfde is als assistentie bij suïcide. Dit mag dan ook geen taak zijn van een arts!

Similes is een organisatie die de stem wil zijn van en voor familieleden van personen met psychische problemen. In het door de organisatie uitgegeven tijdschrift van maart 2013 stond er een uitgebreid interview met Dr. Lieve Thienpont, een psychiater die zich in Vlaanderen heeft gepositioneerd als een pionier en een specialist inzake euthanasie bij psychisch lijden. In het interview zegt ze dat het hoogst uitzonderlijk is dat mensen niet omringd worden wanneer er euthanasie bij psychisch lijden wordt uitgevoerd...

Lezen « Niet willen ingaan op een euthanasievraag is geen teken van onmacht »

Paars mag dan al halfweg vorig decennium bont en blauw zijn geëindigd op zijn sociaaleconomische as, als het op ethische vraagstukken aankomt, vinden liberalen en socialisten elkaar nog altijd. De persconferentie van afgelopen donderdag waarop ze zij aan zij aankondigden nog deze legislatuur euthanasie voor minderjarigen wettelijk mogelijk te willen maken, is daarvan het zoveelste bewijs. Ook veelzeggend: coalitiegenoten CD&V en cdH vielen compleet uit de lucht.

Vanwaar die haast? Tijdens hoorzittingen in de Senaat eerder dit jaar bleek dat in Nederland waar vanaf twaalf jaar een dergelijk verzoek kan worden ingediend, in vier jaar geen enkele euthanasie van een minderjarige werd geregistreerd. In België is er dan weer geen melding in de leeftijd 18-19 jaar, de jongste groep die in ons land in aanmerking komt. Toch blijven de indieners van het wetsvoorstel en de opiniemakers die hen steunen maar herhalen dat er dringend nood is aan het toegankelijk maken van euthanasie voor al wie jonger is dan achttien en van wie de wilsbekwaamheid kan worden vastgesteld...

Lezen « Kostbaar weefsel »

1. Terminaal

2. Niet terminaa...

Lezen « De Evolutie van de Euthanasiewetgeving. Waar staan we en tot waar willen we geraken? »