Zoekresultaten

"Als we over iemand spreken, dan gaat het altijd over de laatste momenten van zijn leven. Het zijn kostbare dagen, of de persoon het nog kan communiceren of niet."

Beste...

Lezen « Haar laatste momenten van haar leven... kostbare dagen ! »

As a nurse in Brussels, I first worked in a cancer ward and in a care unit support. So I was very quickly confronted with the demands and the practice of euthanasia. For six years, I have seen how this law significantly undermines the links of solidarity we have for the sick. More than just highlighting dubious procedures, today we are now helping along a radical change in attitudes towards death and care of the dying.

Euthanasia legal, ethically precariou...

Lezen « Lifting the veil: what really happens in Belgium's healthcare system with euthanasia »

Paul De Grauwe, professor aan de London School of Economics and Political Science en gewoon hoogleraar emeritus aan de Katholieke Universiteit Leuven. Voormalig Belgisch senator voor de Vlaamse partij VLD.

"Euthanasie op kinderen. Ik krijg dat buiten België aan niemand uitgelegd. Dit wordt ergste reputatieschade voor België sinds Dutroux...

Lezen « Euthanasie en reputatieschade... »

Achter het wetsvoorstel tot uitbreiding van euthanasie voor minderjarigen en demente personen lijkt een visie te schuilen die een handicap beschouwt als een schandaal en eerder een last voor de maatschappij die beter geëlimineerd wordt. Is een dergelijke visie geen grove discriminatie ten overstaan van elke persoon met een handicap en nog schandaliger dan de handicap zelf? Men reduceert immers de persoon tot haar handicap (nl. wat zij niet of niet meer kan doen), en men verkiest de dood boven het lijden, denkend dat men daarmee de persoon met een handicap en de omgeving gerust zou stellen. Is men nog bereid om de visie van personen met een handicap zélf te ontvangen over de waarde van hun leven, over wat voor hen het ware geluk is?

Hieronder alvast mijn eigen getuigenis...

Lezen « De broosheid: een gelegenheid om te groeien in menselijkheid »

Hij was een jaar oud. Verbonden met tientallen buizen en draden, omringd door piepende toestellen, zijn knuffelbeer naast hem liggend, lijkt hij helemaal verdrongen in het voor hem veel te grote ziekenhuis-bed. De artsen hebben nooit kunnen beloven dat hij ooit zijn vijfde verjaardag zou halen, mocht mijn broertje onlangs, dankzij tientallen interventies, een vijftiende kaars uitblazen!

Tijdens een debat over euthanasie bij kinderen vertelde een arts dat een van zijn kleine patiënten hem vroeg hem niet opnieuw te opereren. Hij begrijpt niet waarom men naar die kinderen die lijdensmoe zijn niet kunnen luisteren...

Lezen « Simon-Pierre is vandaag 15 jaar oud... »

Weet u waarvoor ik bang ben ? Om dement te sterven. En weet u ook waarom? Ik ben bang... Het is niet zozeer het feit dat ik niets meer kan controleren dat me zo beangstigt, ik vrees eerder dat ik niet meer lief zal hebben, en vooral dat ik niet meer bemind word.

Niet bang om niets meer te kunnen controleren. Ik ben vandaag helder genoeg om te weten dat we eigenlijk niet veel controleren. Maar ik ben bang niet meer lief te hebben en vooral niet meer te worden bemind. Wanneer ik aan die mensen die vandaag in die situatie zijn denk, wil ik ze omhelzen en ze laten voelen hoe erg ze geliefd zijn. Dat ze niet er niet alleen voor zijn...

Lezen « Als ik dement word, wil ik geliefd worden, niet geëuthanasieerd ! »

De beste bescherming tegen de dood is het leven...(S. Martel) en bij uitbreiding kiezen voor het integrale leven waar niet alles kan worden 'gefotoshopped'.

'A brave new world' lonkt om de hoek, uitbreiding van de huidige euthanasieregeling staat toe om ieder mens die niet voldoet aan maatschappelijk normen en die naar de huidige neoliberale maatstaven geen kwalitatief leven heeft "een wettelijke oplossing" te bieden (cfr.abortus). Huiveringwekkend, dit is geenszins een "goede" dood maar een toonbeeld-ondanks alle vooruitgang (?) - van de algehele 'verarming'...

Lezen « "mensen" met een warm hart... »