Onze favorieten

In verband met de besprekingen over de uitbreiding van de euthanasiewet naar kinderen en dementerenden moet de Belgische Artsenvereniging Sint-Lucas,vzw./Société Médicale belge de Saint Luc, asbl haar stem laten horen in dit debat.

De voorspelling dat men met de euthanasiewet van mei 2002 op een slippery slope zou geraken wanneer men afstapt van het gebod: "Gij zult niet doden" komt uit, sedert geruime tijd dringt de 'publieke opinie' op een uitbreiding van de euthanasiewet naar kinderen en dementerenden. Deze opinievorming wordt vlijtig geactiveerd door de media...

Lezen « Motie tegen de banalisering van de dood in België »

Eindelijk een moedig initiatief, tegen de gangbare wind in.

Euthanasie in het algemeen is wat mij betreft een tekenen dat wij falen als mens en als medemens...

Lezen « Tegen de gangbare wind »

De beste bescherming tegen de dood is het leven...(S. Martel) en bij uitbreiding kiezen voor het integrale leven waar niet alles kan worden 'gefotoshopped'.

'A brave new world' lonkt om de hoek, uitbreiding van de huidige euthanasieregeling staat toe om ieder mens die niet voldoet aan maatschappelijk normen en die naar de huidige neoliberale maatstaven geen kwalitatief leven heeft "een wettelijke oplossing" te bieden (cfr.abortus). Huiveringwekkend, dit is geenszins een "goede" dood maar een toonbeeld-ondanks alle vooruitgang (?) - van de algehele 'verarming'...

Lezen « "mensen" met een warm hart... »

Het is gewoon gruwelijk wat men nu bedisselt! Palliatieve zorg is reeds goed uitgebouwd en de mensen kunnen via die weg rustig heengaan!

Maar... : mensen kunnen mensen niet meer uitstaan. Hoeveel moorden gebeuren er niet per dag, per uur ...

Lezen « We zijn toch een geciviliseerd land? »

Minderjarigen en dementerenden hebben geen wilsbevoegheid tot het sluiten van contracten overeenkomstig het burgerlijk wetboek.

Het lijkt uitgesloten dat ze zelf, in alle vrijheid, zouden kunnen instemmen met de uiterste belangrijke beslissing, namelijk : een einde te doen stellen aan hun leven...

Lezen « Beslissing van minderjarigen en dementerenden »

De voorstellen om de toepassing van de euthanasiewet uit te breiden naar o.a. dementerenden bevestigen de tendens om een onderscheid te maken tussen zinvol en niet zinvol menselijk leven. Ik stel me echter de vraag: kan of mag men een dergelijk onderscheid maken? Zoals ieder van ons, zou ik liever niet dement worden. Maar als ik het toch wordt, waarom zou mijn leven plots niet meer zinvol zijn? Of waarom zou de optie om verder te leven minder zinvol zijn dan de optie voor euthanasie?

Het is waar dat dit een zeer persoonlijke afweging is waarin de keuzevrijheid niet in een of andere richting geforceerd kan worden. Daarom lijkt de uitbreiding van de euthanasiewet verantwoord. Daarom komt de wetgever die de wet wil uitbreiden naar voren als de Robin Hood van de individuele keuzevrijheid, nu voor dementen. Maar met het excuus van het behoeden van de vrijheid wordt een wettelijk kader geschapen dat helemaal niet neutraal en voorkomend is, maar integendeel, negatief én defaitistisch. Met de uitbreiding van de euthanasiewet bevestigt de wetgever een uiterst deprimerende boodschap: nl. wij moeten ons neerleggen bij de doodswens van iemand die zijn verder leven zinloos vindt...

Lezen « Mogen we een leven zinloos noemen? »

32 jaar geleden werd ik voor de eerste keer in de voorziening voor personen met een diep verstandelijke handicap rondgeleid - en ik werk er nu nog steeds als orthopedagoog. Groot was mijn verbazing bij dat bezoek. Aan de Universiteit werd me verteld dat diep verstandelijke gehandicapten vaak een vegetatief leven leiden, te vergelijken met planten. Ik zag bij het bezoek aan de verschillende afdelingen echter helemaal geen planten. Alle bewoners reageerden op de één of andere manier op mijn contact.

In het huidige debat over euthanasie voor minderjarigen komt het begrip 'mensen in persistent vegetatieve toestand' weer naar voren. Voortdurend ontmoet ik mensen die een diep verstandelijk gehandicapt leven beschouwen als vegetatief leven en mensonwaardig leven, een leven dat ondraaglijk is. Ik kan dat begrijpen. Bij een vluchtig contact met een diep verstandelijk gehandicapte persoon valt in eerste instantie alleen maar de handicap op : alles wat er niet is of wat iemand niet kan. Het volstaat om enkele dagen in een leefgroep te werken om van deze eerste indruk af te geraken. Spontaan kijk je verder dan de handicap en ziet je wat iemand wel kan of is...

Lezen « We zijn geen planten ! »