Heel weinig kinderen willen sterven

'Wij vinden dat je de wet niet mag herschrijven op basis van enkele individuele gevallen', zegt Stefaan Van Gool, diensthoofd kinderneuro-oncologie in Gasthuisberg. 'Het is voor ons ontoelaatbaar dat je die persoonlijke drama's zou gebruiken of misbruiken om de wetgeving te veranderen.' Vanuit zijn specialisme begrijpt hij dat er kinderen zijn die erg veel pijn lijden, vanwege ongeneeslijke tumoren: 'Wij merken bij zulke kinderen en hun ouders ook momenten van vertwijfeling op. De vraag is wat we voor hen kunnen doen. Wij zetten alles op een multidisciplinaire en gespecialiseerde pijnbestrijding, ook met ons thuisteam.

Bijna altijd verdwijnt dan de "spuitvraag" - niet de hulpvraag.' In de visietekst pleit het Leuvense collectief, onder leiding van Jan De Lepeleire, professor in de huisartsgeneeskunde, in elk geval voor extreme omzichtigheid bij het beoordelen van levenseindevragen bij minderjarigen. Ze verwijzen daarvoor naar recente inzichten uit de psychologie en neurologie, die stellen dat wilsbekwaamheid bij minderjarigen moeilijk te meten is, dat tieners in regel impulsiever reageren dan volwassenen en dat zieke minderjarigen vaak afhankelijk zijn van volwassenen, en dus ook erg beïnvloedbaar."

De Standaard, 7/11/2013