De toepassingsvoorwaarden van de wet veel te ruim werden geformuleerd

De zaak "Van den Bleeken" gaf aanleiding tot heel wat beschouwingen en een weerkerende polemiek.Het verrast mij dat men nu verrast is dat euthanasie wordt ingeroepen in een dergelijke situatie.

Tijdens het uitvoerige debat over de euthanasiewet in de Senaat (2001-2002) heb ik er herhaaldelijk op gewezen dat de toepassingsvoorwaarden van de wet veel te ruim werden geformuleerd. Het ondraaglijke lijden, dat uiteindelijk subjectief wordt ingevuld, zeker wanneer dit wordt geïnterpreteerd als een "existentieel ondraaglijke situatie", kan dan vanzelfsprekend, bij het door mij uitdrukkelijk gegeven voorbeeld van de levenslange gevangenisstraf, worden ingeroepen. Gans de juridische opbouw van de euthanasie is gevestigd op het zelfbeschikkingsrecht. Het gaat ervan uit dat het recht op euthanasie een patiëntenrecht is, zodanig dat het uiteindelijk in heel wat problematische situaties kan ingeroepen worden en de grenzen daarbij steeds evolutief blijven. Het wordt natuurlijk bijzonder schrijnend wanneer het dient als alternatief voor gebrekkige of niet bestaande overheidsdiensten, zoals de opvang van geïnterneerden, een thema dat al jaren geleden op de agenda werd geplaatst.

Het concrete geval toont nogmaals aan dat de juridische onderbouw van euthanasie en de omschrijving van de toepassingsvoorwaarden terecht een blijvende kritische benadering verdienen.

Justitieminister Koen Geens heeft een moedige beslissing genomen.